As panxoliñas forman parte da tradición cristiá que celebra o nacemento de Xesús. É tradición cantalos en familia. Estas alegres cancións nada tiñan que ver co Nadal, relixión ou o nacemento de Xesús, senón que se trataba de alegres composicións que eran profanas, cantábanse no mundo rural e cuxo fin era explicar os acontecementos que sucederan nas vilas (amores e desamores, falecementos e todo aquilo que puidese interesar ao pobo). Eran un noticieiro rural. A súa orixe remóntase ás cantigas, unha especie de poesías cantadas típicas da época medieval galego-portuguesa do século XII.
Os vilancicos teñen a súa orixe no século XV, coa modificación de cantigas populares que pertencían á antigüidade. Actualmente, o vilancico está asociado á relixión cuxa letra se relaciona principalmente coa época navideña, omitindo en parte a estructura e a orixe que tivo este tipo de composición poética.
MARCHEMOS ALEGRES CON UN SOMBREIRO DE PALLA
.
CANTOS DE REISES E PANXOLIÑAS DE NEDA
Ay, del chiquirritín, chiquirriquitín
Metidito entre pajas
Ay, del chiquirritín, chiquirriquitín
Queridín, queridito del alma
Metidito entre pajas
Ay, del chiquirritín, chiquirriquitín
Queridín, queridito del alma
Por debajo del arco del portalito
Se descubre a María, José y el Niño
Se descubre a María, José y el Niño
Ay, del chiquirritín, chiquirriquitín
Metidito entre pajas
Ay, del chiquirritín, chiquirriquitín
Queridín, queridito del alma
Metidito entre pajas
Ay, del chiquirritín, chiquirriquitín
Queridín, queridito del alma
Entre un buey y una mula, Dios ha nacido
Y en un pobre pesebre le han recogido
Y en un pobre pesebre le han recogido
No hay comentarios:
Publicar un comentario